شبیه بغض هایی که در قفس مانده
دلم گرفته به یادت،بگو کجا مانده
کجای دفتر خاطرات من نیستی تو بگو
جواب می خواهم از خودت نگو برو،مانده...
دل هوایی بی دل،بگو که را دارد؟
دلم شبیه همسفری که،قرار بود...مانده...
ز گوشه گوشه ی شعرم همیشه می آیی
خودت بگو که تویی یا دلم تو را خوانده؟
شبیه دعبل شاعر ولی بلا تشبیه!
دل غزل خوانم به هوای پیرهن مانده
میان این همه دلتنگ،میان این همه عاشق
نگو نمی رسد به تو این صدای وامانده...
